ترس های روانی مربوط به هوش مصنوعی

به گزارش علمی نیوز و به نقل از Psychology Today، از بسیاری از زمینه ها، هوش مصنوعی را می توان به عنوان یک روانشناسی مبتنی بر تکنولوژی تصور کرد.
در ساده ترین ماهیت، هوش مصنوعی یک رویکرد الگوریتم محور برای بازآفرینی مغز انسان است، از جمله شبکه های عصبی ، عملکرد شناختی، تشخیص عاطفی، یادگیری و به طور بالقوه حتی خودآگاهی.

اگرچه هوش مصنوعی مزایای زیادی دارد، اما سرعت گسترش هوش مصنوعی اضطراب قابل توجهی را در بخش قابل توجهی از مردم ایجاد کرده است. و با این حال، ما سال هاست با هوش مصنوعی تعامل داشته ایم. به عنوان مثال، آیا تا به حال از سیری یا الکسا استفاده کرده اید؟

ChatGPT
هنگامی که ChatGPT منتشر شد، توجه مردم را به خود جلب کرد ، زیرا هوش مصنوعی دیگر تنها به عنوان یک تابع برنامه‌نویسی کمی مجزا تجربه نمی‌شد. اکنون به وضوح مشخص شد که دارای ویژگی‌های کیفی تعامل مستقیم انسان با متن، تصاویر و ویدیوها است که منجر به پاسخ‌های تعاملی به پرسش‌های ما می‌شود.

ChatGPT شکل باریکی از AI است که به عنوان AI مولد (GAI) شناخته می شود. GAI از الگوریتم‌های رگرسیون پیش‌بینی‌کننده سازمان‌دهی شده در شبکه‌های عصبی‌مانند برای تولید خودکار محتوا از درخواست‌های کاربر استفاده می‌کند. GAI داده‌های خام را تجزیه و تحلیل می‌کند، خروجی‌هایی را بر اساس مدل‌های احتمال آماری ارائه می‌کند و از نتایج یاد می‌گیرد (پرنا و ترنر، 2023).

این تعامل مستقیم انسان و هوش مصنوعی باعث شده است که برخی از افراد احساس اضطراب و حتی ترس از پیامدهای هوش مصنوعی داشته باشند. برای بسیاری، این ترس‌ها بدترین سناریویی را که Skynet در فیلم‌های ترمیناتور به تصویر می‌کشد، تداعی می‌کند .

نکات منفی بالقوه هوش مصنوعی
برخی از رایج ترین نگرانی های مردم در مورد هوش مصنوعی عبارتند از:

1. تغییر چشمگیر: هوش مصنوعی انقلابی است و با خود اینترنت مقایسه می شود، که به دلیل نامشخص بودن معنای آن برای برخی باعث ناراحتی می شود.

2. از دست دادن کنترل: این یک نگرانی اصلی است و حول سه مفهوم می چرخد:

• توانایی تصمیم گیری انسان ها ممکن است از بین برود. برای مثال، الگوریتم‌هایی که تشخیص‌های پزشکی و طرح‌های درمانی را ارائه می‌دهند، می‌توانند پزشکان را از فرآیندهای ارزیابی بالینی حذف کنند.
• الگوریتم‌های هوش مصنوعی می‌توانند آنقدر پیشرفته شوند که بدون نظارت و محدودیت‌های انسانی، خود به خود گسترش یابند و به نتایج غیرقابل‌شناختی منجر شوند.
• توسعه هوش مصنوعی فوق العاده سریع بوده است. در حال حاضر، فقدان کنترل برای اطمینان از ایمنی وجود دارد. در نتیجه آیا مقررات لازم است؟

3. حذف مشاغل: بسیاری از مشاغلی که انسان ها در اختیار دارند می توانند توسط سیستم های هوش مصنوعی اداره شوند که باعث بیکاری در مقیاس بزرگ و متعاقب آن اثرات نامطلوب اقتصادی می شود.

4. هوش مصنوعی از هوش انسانی پیشی می‌گیرد و انسان‌ها تابع می‌شوند: آیا هوش مصنوعی در نهایت می‌تواند از انسان‌ها پیشرفته‌تر و توانمندتر شود؟ این به عنوان ابر هوش مصنوعی (AIS) شناخته می شود. اگر هوش مصنوعی فوق هوشمند و حتی خودآگاه شود، می تواند هر کاری را که یک انسان می تواند بهتر و سریعتر انجام دهد، انجام دهد. این می‌تواند انسان‌ها را مطیع هوش مصنوعی با عملکرد برتر کند. بسیاری از رهبران علم و فناوری، مانند فیزیکدان نظری استیون هاوکینگ و تاجر ایلان ماسک، از واقعیت این امکان حمایت کرده اند.

5. درک نکردن پیچیدگی‌های گسترده هوش مصنوعی: وقتی انسان‌ها چیزی به اندازه هوش مصنوعی را درک نمی‌کنند، اغلب می‌ترسند و داستان‌های زینتی می‌سازند که لزوماً درست یا دقیق نیستند.

6. هوش مصنوعی در دستان اشتباه قرار می گیرد: این می تواند منجر به استفاده از قدرت های هوش مصنوعی برای اهداف شوم شود.

7. امنیت و حریم خصوصی داده ها: در حال حاضر کنترل های قوی برای تضمین حریم خصوصی داده ها برای افراد، شرکت ها و دولت ها وجود ندارد، که منجر به ترس از امنیت داده ها و نفوذ به داده های شخصی می شود.

8. دقت داده ها: منابع مورد استفاده برای پاسخ به پرسش ها با هوش مصنوعی مولد پرمصرف مانند ChatGPT ارائه نمی شوند. در نتیجه، پایایی، اعتبار و یکپارچگی نتایج می تواند نامشخص باشد.

با توجه به اینکه هوش مصنوعی در بسیاری از جنبه های زندگی ما ریشه دوانده است، باید نکات مثبتی را نیز در نظر بگیریم. به جای فکر کردن به عملکرد مخرب اسکای نت، شاید یادآوری یک تصویر مثبت تر، مانند Data from Star Trek، بتواند کمک کند.

مزایای بالقوه هوش مصنوعی
فناوری نوپای هوش مصنوعی مزایای بسیاری را به همراه دارد، از جمله پتانسیل موارد زیر:

• کاهش ناکارآمدی های اداری و بالینی نظام سلامت
• بهبود ارزیابی بالینی، تشخیص، درمان و حمایت از بیمار

• شناسایی و پیشگیری از شیوع بیماری ها و مشکلات بهداشتی
• کاهش خطاهای انسانی در هر زمینه ای
• کاهش کاغذبازی در تمام زمینه های زندگی
• تقویت خودکارسازی کارهای تکراری
• بهبود ارتباطات در همه زمینه ها
• ترکیب مجموعه داده های بزرگ و تولید اطلاعات قابل مدیریت و عملی
• بهبود خدمات به مشتریان
• توسعه داروهای جدید
• کاهش تصادفات وسایل نقلیه موتوری
• کاهش جرم و خشونت و افزایش ایمنی

با توجه به تکامل و تاریخ بشر، همواره با تغییرات و نوآوری هایی در فناوری مواجه بوده ایم. این با سادگی اجداد ما شروع شد که چگونه آتش درست کنند. ما فقط می توانیم تصور کنیم که این به ترس های زیادی منجر شد، اما این انسان های اولیه سازگار شدند و پیشرفت کردند. ماشین‌های چاپ، لامپ‌ها، اتومبیل‌ها، تلفن‌ها، رایانه‌ها، هواپیماها، تلویزیون‌ها، سفرهای فضایی، اینترنت، تلفن‌های هوشمند و اکنون هوش مصنوعی، همگی به نگرانی‌ها و ترس‌های اولیه منجر شدند.

تعصب منفی
به عنوان انسان، ما ذاتاً چیزی را داریم که " سوگیری منفی " نامیده می شود. این سوگیری یک مفهوم روانشناختی تکاملی است که به گونه ما کمک کرد تا زنده بماند. مراقب بودن مداوم برای محرک های منفی مانند یک شکارچی مرگبار یا قبیله رقیب ضروری بود.

امروز، ما مجبور نیستیم دائماً مراقب باشیم و به دنبال عناصر خطرناک در محیط خود باشیم تا از مرگ یا آسیب خود جلوگیری کنیم. البته، سیستم پاسخ به استرس ما این را نمی‌داند و به گونه‌ای عمل می‌کند که انگار هر چیزی که با آن مواجه می‌شویم هنوز یک عامل استرس‌زای اضطراری است که منجر به بارهای آلوستاتیک گسترده و آسیب‌شناسی روانی فیزیولوژیکی می‌شود.

سوگیری منفی به ویژه در هنگام مواجهه با محرک‌های جدیدی که تغییرات اساسی را ایجاد می‌کنند که به طور کامل درک نمی‌کنیم، مانند هوش مصنوعی، مرتبط است. عدم قطعیت حاصل فرآیندهای واکنشی به استرس را درگیر می کند، باعث اضطراب می شود، منجر به ترس از دست دادن کنترل می شود و حتی می تواند نگرانی های وجودی در مورد بقای انسان ایجاد کند.

بخشی از موضوعی که ما باید با آن مبارزه کنیم این است که توسعه و پیاده سازی هوش مصنوعی به تازگی و به سرعت اتفاق افتاده است که به عنوان افراد - و یک جامعه - فرصتی برای کنار آمدن با پیامدهای دراز مدت آن نداشته ایم.

به این ترتیب، ما باید تصمیم بگیریم که چگونه می‌خواهیم از جنبه‌های مثبتی که می‌تواند ارائه دهد استقبال کنیم و در عین حال اضطراب و ترس‌های ناشی از پیامدهای بالقوه مضر را کاهش دهیم.

من سعی نمی‌کنم از نگرانی‌های روان‌شناختی و عملی منتسب به هوش مصنوعی دفاع کنم یا آنها را برطرف کنم. در حال حاضر به سرعت در حال ادغام در تمام جنبه های زندگی ما است. اینجاست - و به نظر می رسد اینجاست که بماند.