به گزارش ایسنا، دانشمندان با موفقیت یک مدل موش را مهندسی کردند که دارای سیستم ایمنی کامل و عملکردی انسان است.
گزارش شده است که این مدل همچنین دارای یک میکروبیوم روده شبیه به انسان است که قادر به ایجاد پاسخ‌های آنتی بادی خاص است.
این موش‌های دارای سیستم ایمنی انسانی که توسط دانشمندان مرکز علوم بهداشتی دانشگاه تگزاس در سن آنتونیو ساخته شده‌اند TruHuX نامیده می‌شوند.
موش‌های THX بستری برای مطالعات سیستم ایمنی انسان فراهم می‌کنند
دکتر پائولو کاسالی استاد دانشگاه تگزاس می‌گوید: موش‌های THX با اعمال نفوذ روی فعالیت استروژن برای حمایت از تمایز سلول‌های بنیادی و سلول‌های ایمنی انسان و پاسخ‌های آنتی‌بادی، بستری را برای مطالعات سیستم ایمنی انسان، توسعه واکسن‌های انسانی و آزمایش‌های درمانی فراهم می‌کنند.
به گفته وی، این کشف جدید راه‌های جدیدی را برای آزمایش‌های درون بدن انسان از جمله توسعه داروهای ایمنی مانند مهارکننده‌های سرطان، واکسن‌های باکتریایی و ویروسی انسانی و مدل‌سازی بسیاری از بیماری‌های انسانی باز می‌کند.
او همچنین ابراز خوش‌بینی می‌کند که این رویکرد جدید می‌تواند به طور بالقوه استفاده از نخستی‌های غیرانسانی را در تحقیقات زیست‌پزشکی ایمنی‌شناسی و میکروبیولوژیکی منسوخ کند.
این موش‌ها می‌توانند به بیماری خودایمنی لوپوس نیز مبتلا شوند
براساس تحقیقات منتشر شده در مجله معتبر نیچر، این موش‌ها مجموعه‌های متنوعی از گیرنده‌های آنتی‌ژن سلول B و سلول T را نشان می‌دهند و می‌توانند پاسخ‌های آنتی‌بادی وابسته به سلول T بالغ و مستقل از سلول T شامل هایپرجهش جسمی و سلول‌های پلاسما و تمایز سلولی حافظه B را ایجاد کنند. گفتنی است که این موش‌ها همچنین می‌توانند پس از تزریق «پریستین» به بیماری خودایمنی لوپوس مبتلا شوند.
موش‌های THX با استفاده از فعالیت استروژن برای حمایت از تمایز سلول‌های ایمنی انسان و بلوغ پاسخ‌های آنتی‌بادی، بستری را برای مطالعه سیستم ایمنی انسان و توسعه واکسن‌ها و درمان‌های انسانی فراهم می‌کنند.
به دنبال توسعه مدل موش‌های THX، آزمایشگاه کاسالی اکنون در حال بررسی پاسخ ایمنی آزمایشگاهی آنها به ویروس کرونا است. آنها همچنین در حال مطالعه لنفوسیت‌های B حافظه انسانی، وابستگی آنها به گیرنده هسته‌ای RORα برای تولید و رویدادهایی هستند که منجر به بیان و اختلال در تنظیم RORα می‌شود.
پژوهشگران همچنین در حال بررسی عوامل و مکانیسم‌های اپی‌ژنتیکی هستند که واسطه تولید سلول‌های پلاسمای انسانی، همان کارخانه‌های سلولی هستند که به معنای واقعی کلمه هزاران آنتی‌بادی را در ثانیه علیه باکتری‌ها، ویروس‌ها یا سلول‌های سرطانی می‌سازند.
موش‌ها به دلیل جثه کوچک، سهولت کار روی آنها، عناصر ایمنی مشترک و خواص بیولوژیکی مشترک با انسان و حساسیت به تغییرات ژنتیکی، اغلب در تلاش‌های مختلف تحقیقاتی بیولوژیکی و زیست پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
